Ιταλία: Δέκα χρόνια προς την κορυφή!

Δέκα χρόνια χρειάστηκε η Ιταλία για να πείσει την Ευρώπη και να της χαρίσει την τρίτη συνολικά, αλλά την πρώτη της νίκη μετά την επιστροφή της στον διαγωνισμό της Eurovision το 2011. Αυτή τη δεκαετία θα θυμηθούμε, ένα μικρό αφιέρωμα στην αγαπημένη των fans τα τελευταία χρόνια, που επιτέλους είδαν να κερδίζει τον περασμένο Μάιο στο Ρότερνταμ, με τους Maneskin και το Zitti E Buoni.

Η εντυπωσιακή επιστροφή το 2011

Το 1997 η Ιταλία συμμετέχει για τελευταία φορά στον διαγωνισμό, στέλνοντας μάλιστα το νικητήριο τραγούδι του φεστιβάλ του Sanremo. Για λόγους που ποτέ δεν διευκρινίστηκαν, αν και η επίσημη εκδοχή της RAI ήταν το χαμηλό εγχώριο ενδιαφέρον για την Eurovision, η Ιταλία από το 1998 μέχρι και το 2010 απέχει από την μουσική γιορτή της Ευρώπης.

Τον Σεπτέμβριο του 2010 ο γενικής διευθυντής της RAI 2, δηλώνει πως ο νικητής του X Factor που μεταδίδονταν από την συχνότητά της ιταλικής δημόσιας τηλεόρασης, θα εκπροσωπούσε την χώρα στην Eurovision 2011. Τελικά, τα νέα της επιστροφής επιβεβαιώνονται στις 2 Δεκεμβρίου από την ίδια την EBU. Λίγο αργότερα η RAI ανακοινώνει πως ο καλλιτέχνης που θα συμμετείχε στον διαγωνισμό θα επιλέγονταν μέσα από το Φεστιβάλ του Sanremo, όχι απαραίτητα ο νικητής όμως.

Τελικά την πέμπτη βραδιά του Φεστιβάλ, η RAI ανακοινώνει πως ο νικητής της κατηγορίας των Νέων Καλλιτεχνών, Raphael Gualazzi, θα υπερασπιζόταν τα ιταλικά χρώματα στον διαγωνισμό, με το τραγούδι που κέρδισε την κατηγορία, σε μία ιταλοαγγλική εκδοχή – το Madness Of Love.

Στο Ντίσελντορφ, όπου διεξάγονταν εκείνη την χρονιά ο διαγωνισμός, η Ιταλία λαμβάνει ένα θερμό καλωσόρισμα καταλαμβάνοντας την δεύτερη θέση, κερδίζοντας όμως την βαθμολογία των κριτικών επιτροπών! Αυτό ήταν φυσικά μόνο η αρχή…

Γυναικεία υπόθεση το 2012

Παρά τις αρχικές ανησυχίες πως η επιστροφή της Ιταλίας ήταν κάτι πρόσκαιρο και συνέβη απλά επειδή ο διαγωνισμός το 2011 πραγματοποιούνταν στην Γερμανία, η RAI επιβεβαιώνει την συμμετοχή της και στην Eurovision 2012, κάνοντας σαφές πως ήρθε για να μείνει.

Έτσι, παρά την πολύ χαμηλή τηλεθέαση που σημείωσε η Eurovision την προηγούμενη χρονιά (3% μόλις), στις 16 Ιανουαρίου γίνεται γνωστό από την EBU πως η Ιταλία θα συμμετάσχει και πάλι.

Για άλλη μία χρονιά η RAI χρησιμοποιεί το Φεστιβάλ του Sanremo για την επιλογή του εκπροσώπου της στην Eurovision. Μία επιτροπή επιλέγει τελικά την Nina Zilli, γνωστή και στην Ελλάδα. Νικήτρια του Sanremo εκείνη την χρονιά ήταν η Emma Marone, που εκπροσώπησε την Ιταλία δύο χρονιά μετά.

Αν και αρχικά ανακοινώθηκε ως ιταλική συμμετοχή για τον διαγωνισμό το τραγούδι με το οποίο η Nina Zilli συμμετείχε στο Sanremo- Per Sempre, αργότερα και μετά από απόφαση της ίδιας της καλλιτέχνιδος και της δισκογραφικής της εταιρείας, επιλέχθηκε ένα άλλο κομμάτι του δίσκου της, το L’Amore E Femmina.

Η Ιταλία στο Μπακού κατέλαβε την ένατη θέση, πολλοί ισχυρίστηκαν ότι αν η Nina Zilli δεν είχε αλλάξει το τραγούδι της και επέμενε στο Per Sempre, θα κατέληγε σε πολύ υψηλότερη θέση. H Nina Zilli είναι η μοναδική γυναίκα εκπρόσωπος στον διαγωνισμό, που κατάφερε να βρεθεί στην πρώτη δεκάδα της βαθμολογίας, τα δέκα αυτά χρόνια.

Ο νικητής του Sanremo στην Eurovision 2013

Η RAI δεν άφησε τους fans να περιμένουν πολύ αυτή την φορά και γρήγορα ξεκαθάρισε ότι θα είναι παρούσα κανονικά και το 2013. Η μέθοδος μάλιστα επιλογής παρέμεινε η ίδια. Μια επιτροπή δηλαδή μέσα από τους υποψηφίους του Φεστιβάλ του Sanremo θα επέλεγε τον καλλιτέχνη που θεωρούσε καταλληλότερο, προκειμένου να εκπροσωπήσει την Ιταλία στην Eurovision 2013.

Η επιλογή του Marco Mengoni σκόρπισε χαρά στους περισσότερους και δεν ήταν λίγοι αυτοί που πίστευαν πως η Ιταλία το 2013 θα έπαιρνε την νίκη. Για πρώτη φορά μετά το 1997 η χώρα εκπροσωπούνταν στον διαγωνισμό από τον νικητή του φεστιβάλ του Sanremo, με μία μπαλάντα που άρεσε πολύ και εκτός Ιταλίας.

Το L’ Essenziale τελικά καταλαμβάνει την έβδομη θέση, προς έκπληξη όλων. Ο Marci Mengoni όμως ξεκινά μία μεγάλη καριέρα και ο διαγωνισμός της Eurovision όπως δήλωσε και ο ίδιος, γίνεται η αφορμή να τον γνωρίσουν και άνθρωποι που δεν θα είχαν την ευκαιρία να τον είχαν συναντήσει καλλιτεχνικά διαφορετικά.

Η πρώτη αποτυχία το 2014

Για πρώτη φορά μετά την επιστροφή της στον διαγωνισμό, η RAI δεν χρησιμοποιεί το Sanremo για την επιλογή του εκπροσώπου της στον διαγωνισμό της Eurovision. Πριν ακόμα την διεξαγωγή του Φεστιβάλ του Sanremo, η Ιταλία ανακοινώνει ως εκπρόσωπό της την superstar εκείνη την εποχή, Emma Marrone. Τα μέσα έγραφαν πως η ίδια το ζήτησε, αφού το 2012 που ήταν η νικήτρια του Sanremo, η αρμόδια επιτροπή επέλεξε την Nina Zilli και όχι την ίδια.

Για μία ακόμη χρονιά και με αφορμή το γεγονός πως η Emma Marrone ήταν κυριολεκτικά στο απόγειο της καριέρας της, πολύ γνωστή και στο εξωτερικό, τα στοιχήματα αρχικά ήθελαν την Ιταλία μεγάλο φαβορί για την νίκη στο διαγωνισμό.

Το ότι όμως η Emma επέλεξε ένα τραγούδι αρκετά δύσκολο για τα δεδομένα του διαγωνισμού, προτιμώντας ουσιαστικά να προωθήσει το νέο της single, που δεν ήταν αρκετά εύπεπτο για τα ευρωπαϊκά αυτιά, έφερε και την πρώτη μεγάλη αποτυχία της Ιταλίας μετά την επιστροφή της.

Το La Mia Citta κατέλαβε την 21η θέση, που είναι και η χειρότερη θέση της Ιταλίας σε όλη την μακρόχρονη παρουσία της στον διαγωνισμό. Ένα στατιστικό στοιχείο που σίγουρα δεν αξίζει σε μία τόσο σπουδαία καλλιτέχνη, όπως είναι η Emma Marone. Για την ιστορία την ίδια χρονιά το Φεστιβάλ του Sanremo κέρδισε μία άλλη μεγάλη γυναικεία μορφή του ιταλικού τραγουδιού, η Arisa. Η ίδια δήλωσε πως κέρδισε την λάθος χρονιά, αφού επιθυμούσε πολύ να εκπροσωπήσει την χώρα της στον διαγωνισμό!

Το φαινόμενο Il Volo το 2015

Η RAI αλλάζει τους κανονισμούς του Sanremo και εισάγει για πρώτη φορά έναν όρο, που μέχρι και σήμερα έχει παραμείνει με μικρές διαφοροποιήσεις. Ορίζεται ρητά πως ο νικητής του Φεστιβάλ του Sanremo θα έχει πρώτος το δικαίωμα της επιλογής, της εκπροσώπησης ή μη της Ιταλίας στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision.

Το Sanremo εκείνης της χρονιάς περιέχει πολύ δυνατά και αξιόλογα τραγούδια. Από την αρχή όμως ξεχωρίζει η συμμετοχή των Il Volo και όλοι μιλούν πριν καλά καλά κερδίσουν τον χρυσό λέοντα στο Sanremo, πως ο διαγωνισμός της Eurovision θα κατέβει στον νότο την επόμενη χρονιά.

Τελικά το Grande Amore καταλαμβάνει την τρίτη θέση, κερδίζοντας όμως με μεγάλη διαφορά την τηλεψηφοφορία. Στην συνείδηση των fans αυτή παραμένει μία από τις μεγαλύτερες αδικίες στην ιστορία της Eurovision, ενώ για πρώτη φορά το νικητήριο τραγούδι του κοινού δεν κερδίζει τον διαγωνισμό και επικρατεί η γνώμη των κριτικών επιτροπών.

 

Ο νικητής του Sanremo αρνείται την Eurovision το 2016

Μια περίεργη χρονιά για την Ιταλία ήταν το 2016. Η RAI ερχόταν από την μεγάλη επιτυχία των Il Volo και την κατάφωρη αδικία που υπέστησαν στα μάτια όλων των φίλων του διαγωνισμού. Ο πήχης ήταν ήδη πολύ ψηλά, ενώ και οι προσδοκίες μεγάλες, αφού όλοι θεωρούσαν πως η Ιταλία θα διεκδικούσε για μία ακόμη χρονιά το βραβείο.

Οι κανονισμοί του Sanremo όριζαν και πάλι πως ο νικητής θα είχε το δικαίωμα πρώτος να επιλέξει αν θα εκπροσωπήσει την χώρα στην Eurovision ή όχι. Στην περίπτωση που αρνούνταν το δικαίωμά του αυτό, τότε η RAI μπορούσε να επιλέξει όποιον άλλον επιθυμούσε από τους υπόλοιπους υποψήφιους του Φεστιβάλ.

Τελικά η δεύτερη αυτή περίπτωση ενεργοποιήθηκε για πρώτη και μοναδική φορά το 2016. Οι Stadio, το συγκρότημα που κέρδισαν το Sanremo, αρνήθηκαν να εκπροσωπήσουν την Ιταλία στην Στοκχόλμη, αφού είχαν ήδη προγραμματισμένες συναυλίες για το διάστημα που θα διεξάγονταν η Eurovision. Έτσι, η RAI επέλεξε την Francesca Michielin, με το τραγούδι που είχε καταλάβει την δεύτερη θέση στο Sanremo, πίσω από τους Stadio.

Στο τραγούδι προστέθηκαν και αγγλικοί στίχοι και ονομάστηκε No Degree Of Seperation. Δυστυχώς η Francesca κατέλαβε μόλις την 16η θέση στον διαγωνισμό. Αυτή ήταν η δεύτερη και μοναδική φορά που η Ιταλία μετά την επιστροφή της στην Eurovision δεν κατόρθωσε να μπει στην πρώτη δεκάδα της βαθμολογίας. Η Francesca θα εκπροσωπούσε παρ ολίγον την Ιταλία και στον φετινό διαγωνισμό, αφού το ντουέτο της με τον Fedez, κατέλαβε την δεύτερη θέση στο Sanremo 2021, πίσω από τους Maneskin.

Gabbamania το 2017

Το 2017 είναι μία χρονιά σταθμός τόσο για την Ιταλία στον διαγωνισμό της Eurovision, όσο και για το Φεστιβάλ του Sanremo. Στο ιστορικό φεστιβάλ της Λιγουρίας συντελείται κυριολεκτικά σεισμός, αφού το νικητήριο τραγούδι για πρώτη φορά ξεφεύγει τόσο πολύ από τα κλασσικά και αναμενόμενα πρότυπα του.

Νικητής του Sanremo λοιπόν το 2017 είναι ο Francesco Gabbani με το Occidentali’s Karma. Το τραγούδι αμέσως μετά την νίκη του στο Sanremo σημειώνει ρεκόρ θεάσεων στο YouTube και μέχρι τον διαγωνισμό ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια views!

Στα στοιχήματα η Ιταλία ανεβαίνει στην κορυφή και μία εβδομάδα πριν τον διαγωνισμό παίζεται με αποδόσεις χαμηλότερες ακόμα και από το 1 προς 1,3. Τελικά, η μέτρια σκηνική εμφάνιση και η κάπως αλλόκοτη για πολλούς ερμηνεία του Francesco,  προσγειώνει το τραγούδι στην έκτη θέση, πολύ χαμηλότερα από ότι όλοι ανέμεναν.

Μπορεί η Ιταλία να μην κέρδισε τον διαγωνισμό, το κέρδος όμως για την RAI ήταν η υψηλή τηλεθέαση που σημείωσε. Για πρώτη φορά μετά την επιστροφή της στην Eurovision, η τηλεθέαση που σημείωσε ο διαγωνισμός ξεπέρασε το 20%, κάτι που άφηνε σημαντικές υποθήκες για το μέλλον. Ο Francesco ξανασυμμετείχε στο Sanremo το 2020 τερματίζοντας δεύτερος, ενώ το video clip του Occidentali’s Karma παραμένει μέχρι και σήμερα στο You Tube, το βίντεο τραγουδιού της Eurovision με τα περισσότερα views!

Με μηνύματα και ένα ντουέτο το 2018

Σε αντίθεση με την προηγούμενη χρονιά η Ιταλία πάει με πολύ χαμηλότερους τόνους στον διαγωνισμό το 2018. Το Sanremo κερδίζει το ντουέτο των Ermal Meta και Fabrizio Moro, αν και κινδύνευσαν να ακυρωθούν κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ, εξαιτίας ομοιότητας του τραγουδιού τους, με μουσικό μέρος ενός άλλου τραγουδιού.

Στην Eurovision 2018 που διεξήχθη στην Λισαβόνα, το Non Mi Avete Fatto Niente, βρίσκεται σχετικά χαμηλά στα στοιχήματα και τα προγνωστικά των fans.

Το μήνυμα όμως του τραγουδιού τελικά συγκινεί ολόκληρη την Ευρώπη και τελικά η Ιταλία καταλαμβάνει την πέμπτη θέση, έχοντας όμως πάρει την τρίτη θέση στην ψηφοφορία του τηλεοπτικού κοινού, οριακά πίσω από το Fuego της Ελένης Φουρέιρα.

Αξίζει να σημειωθεί πως η Ιταλία θα πρέπει να θεωρηθεί η χώρα των πετυχημένων ντουέτων στο διαγωνισμό, αφού όσες φορές το επιχείρησε βρέθηκε πάντα σε πολύ υψηλή θέση στην τελική βαθμολογία.

Άγγιξε την νίκη το 2019

Η πορεία του Mahmood δεν ήταν καθόλου εύκολη και για να είμαστε ειλικρινείς είχε και αρκετές σκιές. Η ουσία είναι πάντως πως η τελική επιλογή του, δικαίωσε την RAI με το αποτέλεσμα στην Eurovision.

Αρχικά για να καταφέρει ο Mahmood να βρεθεί στο Τελ Αβίβ κέρδισε τόσο το Φεστιβάλ του Sanremo, όσο και την κατηγορία των Νέων Καλλιτεχνών, που για το 2019 υπήρξε ένας ξεχωριστός διαγωνισμός, ανεξάρτητος από το Sanremo. Το βραβείο του νικητή ήταν να διαγωνισθεί στην μεγάλη κατηγορία του Φεστιβάλ.

Για να νικήσει ο Mahmood το Sanremo, αλλά και τον διαγωνισμό των Νέων Καλλιτεχνών, υποστηρίχτηκε αρκετά από την επιτροπή των δημοσιογράφων, αφού στην ψηφοφορία του τηλεοπτικού κοινού ήταν πολύ χαμηλότερα.

Το Soldi όμως κερδίζει το ενδιαφέρον όλης της Ευρώπης αμέσως μετά την νίκη του στο Sanremo και πολύ γρήγορα γίνεται πανευρωπαϊκή επιτυχία. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που πίστευαν ότι ίσως θα μπορούσε να κερδίσει και την Eurovision. Τελικά καταλαμβάνει την δεύτερη θέση, συγκεντρώνοντας μεγάλη βαθμολογία τόσο στο κοινό, όσο και στις κριτικές επιτροπές.

Δέκα χρόνια μετά, επιτέλους νίκη!

Πολλά λόγια δεν χρειάζονται για την φετινή συμμετοχή της Ιταλίας. Οι Maneskin ήταν διακαής πόθος τόσο των Ιταλών, όσο και ξένων fans για τον διαγωνισμό της Eurovision.

Η συμμετοχή τους στο Φεστιβάλ του Sanremo, ήρθε σχεδόν νομοτελειακά, αφού όλοι την περίμεναν. Η νίκη δεν ήταν εύκολη και ήρθε μόλις στον δεύτερο και τελικό γύρο ψηφοφορίας. Τα νεαρά αυτά παιδιά όμως όπως φάνηκε από τις αντιδράσεις τους το βράδυ της νίκης τους στο Ρότερνταμ και το ήθελαν πολύ και το πίστευαν.

15 χρόνια μετά την νίκη των Lordi στην Αθήνα, κερδίζει ένα συγκρότημα με ένα ροκ τραγούδι και αυτή την φορά. Είναι η πρώτη φορά επίσης μετά το 2017, όπου ένα εξ ολοκλήρου μη αγγλόφωνο τραγούδι κερδίζει τον διαγωνισμό. Αυτή την φορά μπορεί οι κριτικές επιτροπές να δυσκόλεψαν την Ιταλία να φθάσει στην νίκη, δεν ήταν όμως τροχοπέδη όπως το 2015.

Με την υποστήριξη του τηλεοπτικού κοινού που τους έφερε στην πρώτη θέση, αλλά και την τέταρτη θέση στις κριτικές επιτροπές, το Zitti E Buoni άφησε στην δεύτερη θέση την γαλλική συμμετοχή και έτσι του χρόνου ο διαγωνισμός θα φιλοξενηθεί στην γειτονική μας Ιταλία για τρίτη φορά. Η RAI σημειώνει ρεκόρ τηλεθέασης για την Eurovision, με ποσοστό μεγαλύτερο του 25%!

Αυτό ήταν το δεύτερο νικητήριο τραγούδι του Sanremo, που είναι ταυτόχρονα και νικητήριο τραγούδι του διαγωνισμού της Eurovision, μετά το Non Ho L’ Eta της Gingliola Cinquetti, αφού το 1990 ο Toto Cutugno είχε βγει δεύτερος στο Sanremo. Το Zitti E Buoni βρίσκεται ήδη στο Billboard της Αμερικής, ενώ σπάει καθημερινά το ένα ρεκόρ μετά το άλλο στα streams και στα views, στις διάφορες ηλεκτρονικές πλατφόρμες.

Αυτή ήταν η εντυπωσιακή θα λέγαμε πορεία της Ιταλίας προς την φετινή νίκη, τα δέκα τελευταία χρόνια παρουσίας της στον διαγωνισμό, μετά την επιστροφή της το 2011. Εκτός από την πρώτη θέση των Maneskin, περιλαμβάνει δύο δεύτερες, μία τρίτη και μία πέμπτη θέση. Ενώ στις οχτώ από τις δέκα συμμετοχές της, κατόρθωσε να μπει στην πρώτη δεκάδα, κάνοντας ουσιαστικά την Ιταλία ίσως την πιο πετυχημένη χώρα την περασμένη δεκαετία.

Μείνετε μαζί μας στο Eurovisionfun στο όμορφο αυτό μουσικό ταξίδι για την Ιταλία και την Eurovision 2022!

 

 

2 ΣΧΟΛΙΑ
  1. όχι άλλο κάρβουνο
    όχι άλλο κάρβουνο says:

    Ήταν θέμα χρόνου η νίκη για την Ιταλία βλέποντας την πορεία της και την ποιότητα των τραγουδιών της όλα αυτά τα χρόνια.
    Η Γαλλία δείχνει σημάδια ότι το παίρνει κι αυτή “ζεστά” σιγά σιγά (κυρίως με τον εθνικό τους τελικό).
    Ελπίζω ότι στα ίδια βήματα θα ακολουθήσουν σύντομα και η Γερμανία (που το είχε ψάξει αρκετά στις αρχές της δεκαετίας με τη Lena, αλλά δυστυχώς το έχασε γρήγορα), αλλά κυρίως η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Μιλώ για τις Big 5.

    Απάντηση
  2. Takis
    Takis says:

    Για εμένα ανήκει στα 2 powerhouses του διαγωνισμού (το δεύτερο, λίγο πιο κάτω στην προτίμηση, είναι η Ουκρανία). Δεν έχει υπάρξει ιταλική συμμετοχή (από το 2011 και έπειτα) που να μην μου αρέσει. Ανέκαθεν η ιταλική μουσική σκηνή είχε σεβαστό εκτόπισμα και εκτός Ιταλίας και αυτό οπωσδήποτε βοηθάει. Επίσης οπωσδήποτε όμως, στέλνουν πάντα κάτι ενδιαφέρον, κάτι που αξίζει να ακούσεις! Πανάξια νικήτρια φέτος αν και πιστεύω ότι τη δεκαετία που μας πέρασε άξιζε άλλο ένα βραβείο.

    Απάντηση

Υποβολή Σχολίων

Θέλετε να συμμετέχετε στη συζήτηση;
Μη διστάσετε!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *