Ελλάδα: Η κακολογία είναι το ξαλάφρωμα της κακοβουλίας …. (EDITORIAL)
Είμαστε όλοι καρχαρίες που τριγυρνάμε περιμένοντας να εμφανιστούν ίχνη αίματος στο νερό και ακόμη και στην Eurovision, το παραπάνω γνωμικό ισχύει απόλυτα.
Τι θέλω να πω με όλα αυτά και γιατί μέσα στον καύσωνα γράφω αυτό το άρθρο, θα αναρωτηθείτε πολλοί. Η αλήθεια είναι πως περίμενα, ακόμα και από τους πιο σκληρούς επικριτές της φετινής μας συμμετοχής, μετά το τελικό αποτέλεσμα, να υπήρχε μία θερινή ανάπαυλα. Αντιθέτως… Παρά το γεγονός πως η ίδια η πραγματικότητα τους διέψευσε κατηγορηματικά, αποδεικνύοντας στην καλύτερη των περιπτώσεων πως ήταν απλά Κασσάνδρες (αν και πολλοί εξ αυτών είχαν και έχουν συγκεκριμένη ατζέντα), συνεχίζουν απτόητοι την κακόβουλη, κακολογία τους, με όλους όσους ενεπλάκησαν στην φετινή ελληνική συμμετοχή. Stefania, Κοντόπουλος, Φωκάς, Κοκοτός και φυσικά ΕΡΤ, είναι στο καθημερινό μενού σχολιασμού τους.
Αφορμή μπορεί να είναι το οτιδήποτε. Η νέα κυκλοφορία της Stefania, καλλιτέχνες που μπορεί να δηλώνουν πως θέλουν να πάνε στην Eurovision 2022, τα σκηνοθετικά πλάνα, το γιατί και πως βρεθήκαμε δέκατοι (όταν οι ίδιοι προέβλεπαν μία επανάληψη της περίπτωσης Demy και του This Is Love) και πολλά πολλά ακόμη, αρκεί να υποστηρίξουν την θέση τους, πως όλα έγιναν κακώς από την ΕΡΤ και πως η Dream Team και οι καλλιτεχνικές επιλογές της είναι ξεπερασμένες πια στο διαγωνισμό, αν και τα αποτελέσματα άλλα δείχνουν, σε σχέση πάντα με όλα όσα εκθείαζαν προ του διαγωνισμού και βρέθηκαν εν τέλει σε πολύ χαμηλότερες θέσεις στην βαθμολογία.
Καταλαβαίνω πως είναι στην στη φύση μας να θέλουμε να αποδομούμε αυτό που δεν μπορούμε να αποκτήσουμε, να απορρίπτουμε αυτό που δεν καταλαβαίνουμε και να κακολογούμε αυτό που φθονούμε… Πραγματικά λυπηρές καταστάσεις, αφού ουσιαστικά προσπαθούν να δηλητηριάσουν μία χαρούμενη διαδικασία, όπως πρέπει να είναι μία μουσική γιορτή.
Επειδή λοιπόν ξεκίνησαν από πολύ νωρίς φέτος την αγαπημένη τους συνήθεια, να γνωρίζουν πως και του χρόνου θα πάμε καλά. Θα πάμε καλά γιατί βασική ειδοποιός διαφορά είναι η επιθυμία της ΕΡΤ να πάει καλά. Η διάθεση της ΕΡΤ απέναντι στο project, που πλέον δεν είναι μια καταναγκαστική εργασία ή μία υποχρέωση, που πρέπει να φέρει εις πέρας, αλλά μια συνειδητοποιημένη επιλογή. Είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει σε κάποιους αυτή είναι η αλήθεια και όποιος καλλιτέχνης και τραγούδι και αν τελικά επιλεγεί, θα είναι αυτός που θα μας φέρει το καλύτερο αποτέλεσμα. Απλά, λιτά και ξεκάθαρα…
Για άλλη μία φορά θα διαψευστούν όλοι αυτοί λοιπόν. Η κακία όμως και τα σχόλια τους θα μείνουν. Στο χέρι όλων μας είναι να τους απομονώσουμε και απλά να αναμένουμε τις όποιες αποφάσεις, το όποιο τραγούδι, τον όποιο καλλιτέχνη μας εκπροσωπήσει, πριν κάνουμε τα καυστικά μας σχόλια. Εξάλλου, όλοι αυτοί τα ίδια και χειρότερα έλεγαν για την Stefania επί δύο ολόκληρα χρόνια…
Εμάς θα μας βρούνε απέναντι τους για μία ακόμη φορά. Θα είμαστε δίπλα στην ΕΡΤ, όσο αυτή προσπαθεί και αγωνίζεται για το καλύτερο αποτέλεσμα. Κι ας μας κατηγορούν για αυλικούς, τσιράκια ή οτιδήποτε άλλο… Σε κάτι που αξίζει, δεν είναι μομφή όλες αυτές οι λέξεις, αλλά παράσημα και εμείς τα δεχόμαστε με ευχαρίστηση!
Μείνετε συντονισμένοι στο Eurovisionfun για όλες τις εξελίξεις σχετικά με τον αγαπημένο μας διαγωνισμό!
Γιάννη επίτρεψέ μου να διαφωνήσω σε ένα σημείο του άρθρου σου. Και συγκεκριμένα εκεί που αναφέρεις τα εξής:
“Θα πάμε καλά γιατί βασική ειδοποιός διαφορά είναι η επιθυμία της ΕΡΤ να πάει καλά.” …”και όποιος καλλιτέχνης και τραγούδι και αν τελικά επιλεγεί, θα είναι αυτός που θα μας φέρει το καλύτερο αποτέλεσμα.”
Δε νομίζω ότι απαιτείται μόνο η θέληση και η δουλειά των ανθρώπων της ΕΡΤ στον συγκεκριμένο διαγωνισμό για να πάμε καλά. Εννοείται ότι είναι μια βασική προϋπόθεση τα παραπάνω, αλλά τόσο ο τραγουδιστής με τις φωνητικές – σκηνικές ικανότητες του, όσο και το τραγούδι που θα ερμηνεύσει παίζουν σημαντικότατο ρόλο για την καλή πορεία μιας συμμετοχής.
Η αλήθεια είναι πως ενώ πίστευα εξαρχής στην ελληνική συμμετοχή τον τελευταίο καιρό πριν τον διαγωνισμό, δυστυχώς, πίστευα σε μια επανάληψη του 2017. Ευτυχώς διαψεύστηκα! Το θέμα είναι πως όταν γίνονταν οι πρόβες και στον ημιτελικό, ήμουν 99% σίγουρη ότι το 55% του ελληνικού πληθυσμού θα δυσανασχετούσε αμέσως. Ακόμα και όταν έβλεπα τον ημιτελικό και τον τελικό από μέσα μου πίστευα πως θα τα θαλασσώσουμε. Πως κάτι πήγαινε λάθος και δεν θα τα πάμε καλά. Είναι το ένστικτο αυτοκαταστροφής που έχουμε οι περισσότεροι. Αυτά πριν δω το τελικό αποτέλεσμα. Το να “θάβεις” όλη την προσπάθεια της φετινής ελληνική συμμετοχής αλλά και της ΕΡΤ γενικότερα-ανεξαρτήτως της καλής θέσης- είναι ξεκάθαρη απαισιοδοξία.
Μια διευκρίνιση, όταν λέω “προσπάθεια της ΕΡΤ” δεν εννοώ της ΕΡΤ σαν ΕΡΤ αλλά το κομμάτι της που αφορά την Eurovision
Αναρωτιέμαι αν η ΕΡΤ εκτός από το να πάμε καλά, επιθυμεί και να κερδίσει τον διαγωνισμό. Διότι είναι διαφορετική η φιλοσοφία το να στέλνεις κάτι ποιοτικό και καλλιτεχνικά ολοκληρωμένο και άλλο να ρισκάρεις για πρωτιά.