Μετά την επιτυχημένη “επανεκκίνηση” της Ελλάδας στον Διαγωνισμό με την συμμετοχή των Antique το 2001 οι οποίοι με το διαχρονικά επιτυχημένο Die For You που έφερε τη χώρα μας για πρώτη φορά στην τρίτη θέση του βαθμολογικού πίνακα (πολλοί μάλιστα είναι αυτοί που χωρίζουν την Eurovision σε προ-Antique και μετά-Antique εποχή), η χώρα αρχίζει να αποκτά μια ανοδική πορεία στον Θεσμό, με αποκορύφωμα φυσικά την μεγάλη νίκη της Έλενας Παπαρίζου με το Μy Νumber One το 2005.
Με τη βοήθεια ίσως και του γεγονότος ότι μέχρι και το 2008 δεν υπήρχαν κριτικές επιτροπές η Ελλάδα σταθερά κατακτά μια θέση ανάμεσα στις αγαπημένες χώρες του Διαγωνισμού με την δεκάδα να θεωρείται σχεδόν “δεδομένη” από το 2004 ως και το 2013, με μοναδική εξαίρεση τη χρονιά της Ελευθερίας Ελευθερίου που με το Aphrodisiac κατατάσσεται μόλις 17η (έχοντας όμως πάρει την ένατη θέση στο televoting).
2014 – 2018: Και ενώ η Eλλάδα έχει συνηθίσει να βρίσκεται μέσα στην πρώτη δεκάδα, γνωρίζει για πρώτη φορά δύο αποκλεισμούς και ένα σερί χαμηλών θέσεων, γεγονός που την κάνει να βρίσκεται στην τρίτη θέση από το τέλος από άποψης αποτελεσμάτων την συγκεκριμένη πενταετία ανάμεσα σε όλες τις χώρες που συμμετείχαν, έχοντας ως καλύτερη θέση μόλις την 19η.
Οι δύο χώρες με χειρότερα αποτελέσματα την συγκεκριμένη πενταετία που ακολουθούν την Ελλάδα είναι η Βόρεια Μακεδονία και το Σαν Μαρίνο (τέσσερις σερί αποκλεισμοί και 24η καλύτερη θέση το 2014 αντίστοιχα).
Rise Up: H dance συμμετοχή που ξεσήκωσε το στάδιο αλλά όχι και τις βαθμολογίες
2014 και η ΕΡΤ σε συνεργασία με το MAD διοργανώνει εθνικό τελικό με τέσσερις διαγωνιζόμενους (Kρυσταλλία, Freaky Fortune, Josephine και Κώστα Μαρτάκη) και τελικό νικητή να αναδεικνύεται το τότε πρόσφατα δημιουργημένο μουσικό ντουέτο των Freaky Fortune (Νικόλας Ραπτάκης στα φωνητικά και Θεόφιλος Πουζμπούρης) με την συμμετοχή του Riskykidd στο κομμάτι του ραπ και το χορευτικό Rise Up.
Οι FF ήταν τότε σχετικά άγνωστοι στο ελληνικό κοινό, χωρίς να έχουν δισκογραφική δουλειά.
Το τραγούδι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί “τύπου club”. Ο στίχος ήταν αγγλικός, ενώ η φράση “rise up” επαναλαμβανόταν αμέτρητες φορές κατά την διάρκειά του. Η Ελλάδα δεν είχε συμμετάσχει ποτέ ξανά με παρόμοιου ύφους τραγούδι.
Το Rise Up κατάφερε να ξεχωρίσει ανάμεσα στα υπόλοιπα τρία υποψήφια τραγούδια και να κερδίσει το “χρυσό εισιτήριο”, σε έναν εθνικό τελικό που δεν θα χαρακτηρίζαμε ως ιδιαίτερα ανταγωνιστικό.
Στον ημιτελικό τους, στις 8 Μαΐου του 2014 οι Freaky Fortune καταφέρνουν να περάσουν να μπουν στην δεκάδα ως έβδομοι με 74 βαθμούς, ενώ στον τελικό του Μαΐου στο Μάλμο, δύο μέρες μετά, το Rise Up ξεσηκώνει μεν το κοινό που βρίσκεται στο στάδιο, αλλά τόσο τα αδύναμα φωνητικά του RiskyKidd στο ραπ κομμάτι, όσο και η σκηνική μας παρουσία με το εύρημα του τραμπολίνο στα τελευταία δευτερόλεπτα του τραγουδιού, δεν εντυπωσίασαν το ευρωπαικό κοινό και τις επιτροπές με αποτέλεσμα μετά από 16 χρόνια, η Ελλάδα να βρεθεί στην 20η θέση της συνολικής κατάταξης και 35 βαθμούς.
One Last Breath: Η μπαλάντα που δεν συγκίνησε την Ευρώπη
Το 2015 η Ελλάδα διοργανώνει για τελευταία, μέχρι και φέτος τουλάχιστον, φορά, εθνικό τελικό, σε συνεργασία πάλι με το Mad. Οι υποψήφιοι αυτή τη φορά φτάνουν τους πέντε. C Real, Θωμαή Απέργη, Baricce, Σάγια και Μαρία Έλενα Κυριάκου διεκδικούν την εκπροσώπηση στον Θεσμό με την τελευταία να αναδεικνύεται μεγάλη νικήτρια. Η κυπριακής καταγωγής ερμηνεύτρια είχε ξεχωρίσει λίγους μήνες νωρίτερα εφόσον ήταν και η νικήτρια του ελληνικού The Voice .
Η μπαλάντα One Last Breath με αγγλικό στίχο, αναδεικνύει την όμορφη φωνή της Μ.Ε.Κ. και με τη συγκινητική της ερμηνεία καταφέρνει να ξεχωρίσει ανάμεσα στα υπόλοιπα τέσσερα χορευτικά υποψήφια.
Στον μεγάλο Διαγωνισμό της Eurovision στη Βιέννη και σε μια πραγματικά πολύ δυνατή χρονιά από άποψης τραγουδιών, η Μ.ΕΚ. ξεπερνάει τον σκόπελο του Ημιτελικού στις 19 Μαΐου και κατατάσσεται έκτη με 81 βαθμούς.
Ο Τελικός της 23ης Μαΐου δεν αποδεικνύεται καθόλου εύκολος, καθώς τόσο η σχετικά “φτωχή” σκηνική παρουσία σε μια χρονιά γεμάτη από εντυπωσιακά γραφικά, όσο και το ίδιο το τραγούδι που ήταν μια αρκετά κοινότυπη αμερικάνικου τύπου μπαλάντα, δεν καταφέρνουν ιδιαίτερα να συγκινήσουν ιδιαίτερα την Ευρώπη και παρά την απλή αλλά όμορφη ερμηνεία της, φτάνει μόλις μέχρι την 19η θέση στον Τελικό με 23 συνολικά βαθμούς.
Εκείνη η χρονιά ήταν και η τελευταία μέχρι σήμερα που ακούσαμε live το τραγούδι μας πριν από τον μεγάλο Διαγωνισμό.
Utopian Land: Η συμμετοχή που απογοήτευσε τους eurofans και έφερε τον πρώτο αποκλεισμό
Το 2016 είναι η πρώτη χρονιά που η χώρα μας επιλέγει εκπρόσωπο με απευθείας ανάθεση μετά από το 2009. Αυτή τη φορά όμως, η ανάθεση γίνεται όχι μόνο σε ένα άγνωστο για το ελληνικό κοινό συγκρότημα, αλλά επιπλέον χωρίς να δίνεται η δυνατότητα να επιλέξει ο κόσμος το τραγούδι ανάμεσα σε άλλα υποψήφια των ίδιων εκπροσώπων, όπως πχ είχε συμβεί με τις απευθείας αναθέσεις του Σάκη Ρουβά το 2009, της Έλενας Παπαρίζου το 2005, αλλά και της Άννας Βίσση το 2006.
Η ΕΡΤ ανακοινώνει το συγκρότημα Αrgo (γνωστοί νωρίτερα ως Europond) ως εκπροσώπων της Ελλάδας και βρίσκει απροετοίμαστους τους Έλληνες φανς οι οποίοι ψάχνουν να γνωρίσουν ποιό είναι αυτό το συγκρότημα και ποια δείγματα δουλειάς έχει να επιδείξει. Νωρίτερα είχαν υπάρξει φήμες για ονόματα του ελληνικού “έντεχνου” ρεπερτορίου, τα οποία όμως φαίνεται να αρνήθηκαν.
Η αρχική απογοήτευση των φανς, επιβεβαιώνεται μερικές ημέρες αργότερα, όταν βγαίνει στη δημοσιότητα το Utopian Land, ένα τραγούδι που συνδυάζει το ελληνικό (και πιο συγκεκριμένα το ποντιακό) ραπ στοιχείο στα κουπλέ με αγγλικό ρεφρέν. Αυτή τη φορά όμως ο συνδυασμός δε θα μπορούσαμε να πούμε ότι θεωρήθηκε επιτυχημένος, καθώς από την πρώτη στιγμή έλαβε αρκετά αρνητικές κριτικές τόσο από το ελληνικό, όσο και από το ευρωπαικό κοινό των eurofans. Το αρκετά καλαίσθητο βίντεο κλιπ δυστυχώς δεν σώζει την κατάσταση και η συμμετοχή της Ελλάδας από νωρίς βρίσκεται πολύ χαμηλά στην κατάταξη των στοιχημάτων.
Κάπως έτσι, ήρθε – αναμενόμενα θα λέγαμε – και ο πρώτος αποκλεισμός της Ελλάδας από τον Μεγάλο Τελικό, καθώς οι Argo, παρά την προσπάθεια που κατέβαλαν, έχοντας όμως στα χέρια τους ένα αδύναμο τραγούδι, βρέθηκαν μόλις στην 16η θέση του Ημιτελικού τους με 44 βαθμούς που διεξήχθη στην Στοκχόλμη στις 10 Μαΐου.
This is Love: Οι μεγάλες προσδοκίες της Ελλάδας που δεν έφεραν το αναμενόμενο αποτέλεσμα
2017 και μετά από το ανεπιτυχές αποτέλεσμα του 2016, η ΕΡΤ αποφασίζει να στείλει στον Θεσμό τα δυνατά της “όπλα”. ‘Ετσι λοιπόν η εκπροσώπησή μας ανατίθεται στη γνωστή και αγαπητή στο ελληνικό κοινό, Demy μαζί με την λεγόμενη Dream Team της Eurovision, τον Δημήτρη Κοντόπουλο ως συνθέτη και τον Φωκά Ευαγγελινό να αναλαμβάνει τη σκηνική παρουσία και το ελληνικό κοινό αυτή τη φορά έχει προσδοκίες για μια καλή θέση μετά από τέσσερα χρόνια.
Η Ελλάδα με την επιλογή της αυτή βρίσκεται μετά από πολλά χρόνια να φιγουράρει ανάμεσα στις πρώτες θέσεις των γραφείων στοιχημάτων, πριν όμως από την δημοσιοποίηση του τραγουδιού που θα μας εκπροσωπεύσει.
Στον εθνικό μας τελικό έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε τρία τραγούδια.Κανένα όμως από τα τρία δε δείχνει να έχει την δυναμική που περιμένουμε και κάπως έτσι, το This is Love, ένα mid tempo pop κομμάτι, με αγγλικό στίχο και χωρίς ελληνικό στοιχείο μουσικά, είναι αυτό που τελικά επιλέγεται, το οποίο όμως λαμβάνει από αρκετά καλές ως μέτριες κριτικές από τους eurofans.
Στον ημιτελικό της 9ης Μαΐου στο Κίεβο η Demy καταφέρνει οριακά, εφόσον είχε λάβει την δέκατη θέση στον Ημιτελικό της με 115 βαθμούς, να φέρει και πάλι την Ελλάδα στον Τελικό.
Παρόλες τις μέτριες κριτικές η Ελλάδα εξακολουθεί να αναμένει μια καλή θέση από τη Demy.
Τα πράγματα όμως δεν έρχονται όπως ελπίζουμε και έχοντας μια διαφορετική σκηνική παρουσίαση απ’ αυτή που σχεδιάζει η ομάδα του Φωκά, σε συνδυασμό με το άγχος και τη φωνητική αστάθεια της Demy, το Τhis is Love δεν καταφέρνει να ξεχωρίσει ιδιαίτερα την βραδιά του μεγάλου Τελικού και έτσι η χώρα μας βρίσκεται για μια ακόμα φορά στην δεξιά θέση του βαθμολογικού πίνακα, παίρνοντας την 19η θέση με 77 βαθμούς.
Όνειρό μου: Το τραγούδι που αγαπήθηκε από το ελληνικό και όχι μόνο κοινό, αλλά απογοήτευσε σκηνικά και έφερε τον δεύτερο αποκλεισμό.
Το 2018 η ελληνική δημόσια τηλεόραση αποφασίζει να επιστρέψει και πάλι στην διαδικασία εθνικού τελικού, με προαπαιτούμενο το ελληνικό στοιχείο. Έπειτα λοιπόν από την αρχική ανοιχτή πρόσκληση της ΕΡΤ στις δισκογραφικές εταιρίες για την υποβολή των τραγουδιών τους και μετά από μια γνωστή σε όλους πολύμηνη διαδικασία, με αρκετούς αποκλεισμούς λόγω “μη καταλληλότητας”, η ΕΡΤ καταλήγει σε τρεις μόλις υποψήφιους διαγωνιζόμενους, την Γιάννα Τερζή, τους Χοροσταλίτες και την Αρετή Κετιμέ. Ο εθνικός τελικός προγραμματίζεται να γίνει στις 16 Φεβρουαρίου. Ένας τελικός που δεν ήρθε τελικά ποτέ, καθώς καταλήγουμε τελικά στην επιλογή της Γιάννας Τερζή, καθώς η δισκογραφική της ήταν η μόνη που κάλυψε το κόστος συμμετοχής, έπειτα από ένα αναπάντεχο “τελεσίγραφο” που δόθηκε.
Η Γιάννα Τερζή έχει πρόσφατα επιστρέψει από πολύχρονη απουσία στις ΗΠΑ και έχει μόλις υπογράψει συμβόλαιο στην Panic Records, την δισκογραφική εταιρία που τα τελευταία χρόνια ήταν αυτή που είχε την κατείχε τα πρωτεία, όσον αφορά στις ελληνικές συμμετοχές στην ESC.
Η Τερζή, έχοντας τα προηγούμενα χρόνια ασχοληθεί αποκλειστικά με αγγλικό στίχο και μουσική, έχει σκοπό να στείλει ένα αγγλόφωνο τραγούδι ως υποψήφιο.
Τελικά και εφόσον το ζητούμενο πέρσι ήταν το καθαρά ελληνικό στοιχείο, μαζί με την ομάδα της υπογράφει το Όνειρό Μου, μια βαλκανικού τύπου μπαλάντα με ελληνικό στίχο. Το τραγούδι αμέσως μετά την δημοσιοποίησή του δέχεται θετικές κριτικές, τόσο από την πλειοψηφία των Ελλήνων, όσο και του ευρωπαίων eurofans και κάπως έτσι η χώρα μας αρχίζει και πάλι να έχει ελπίδες για ένα καλό αποτέλεσμα.
Την θετική εντύπωση επισφραγίζει το αρκετα λιτό αλλά καλαίσθητο βίντεο κλιπ του τραγουδιού.
Οι προσδοκίες για ένα καλό αποτέλεσμα όμως δεν εκπληρώθηκαν, καθώς η κάπως αμήχανη και φτωχή σκηνική παρουσία, όπως και η μη αναμενόμενη απόδοση φωνητικά του τραγουδιού στη μεγάλη σκηνή της Eurovision, όχι μόνο δεν έφεραν μια καλή θέση στην Ελλάδα, αλλά στη θέση αυτής έναν δεύτερο αποκλεισμό, αναπάντεχο αυτή τη φορά, πριν από τις πρόβες τουλάχιστον. Το Όνειρο μου καταφέρνει να φτάσει μόλις στην 14η θέση του πρώτου δύσκολου Ημιτελικού στις 8 Μαΐου στη Λισαβόνα με 81 βαθμούς.
2019 και η δεκαετία κλείνει με τη νεοσύστατη Επιτροπή της ΕΡΤ για την επιλογή του εκπροσώπου μας στην Eurovision, να καταλήγει στο όνομα της Κατερίνας Ντούσκα.
Μια ερμηνεύτρια και τραγουδοποιό άγνωστη μέχρι εκείνη τη στιγμή στο ευρύτερο κοινό. Οι αρχικές επιφυλάξεις γύρω από το όνομα της – ιδίως μετά τα αλλεπάλληλα ανεπιτυχή αποτελέσματα – γρήγορα έρχονται να αντικατασταθούν από αισιοδοξία καθώς το ελληνικό κοινό αρχίζει να μαθαίνει την μουσική της πορεία, ενώ παράλληλα η ξεχωριστή χροιά και οι φωνητικές της δυνατότητες μας προδιαθέτουν για κάτι θετικό.
Η δημοσιοποίηση του Better Love, του τραγουδιού που η ίδια μαζί με τους συνεργάτες της, αλλά και την ομάδα της ΕΡΤ, επέλεξε για να διαγωνιστεί στον Θεσμό, επιβεβαίωσε με τον καλύτερο ίσως, τρόπο τις προσδοκίες μας, ενώ ιδιαίτερα θετικές είναι και οι αντιδράσεις για την αισθητική του βίντεο κλιπ που συνοδεύει το τραγούδι.
Αύριο και πιο συγκεκριμένα στο Eurovision in Concert στο Άμστερνταμ, αναμένεται να ακουστεί για πρώτη φορά, μετά το 2015, live το τραγούδι που θα μας εκπροσωπήσει στην Eurovision, αφού από το 2016 μέχρι και το 2018 το ελληνικό τραγούδι ερμηνευόταν για πρώτη φορά ζωντανά στο κοινό κατευθείαν στον Διαγωνισμό..
Το Better Love αυτή τη στιγμή βρίσκεται μέσα στην δεκάδα των στοιχηματικών εταιριών (πιθανότητα νίκης και όχι πρόβλεψη θέσης) και βρισκόμαστε εν αναμονή του 64ου Διαγωνισμού της Eurovision στο Τελ Αβίβ τον Μάιο για να δούμε αν το 2019 θα είναι η χρονιά που η χώρα μας θα επιστρέψει και πάλι στα θετικά αποτελέσματα, κάτι που θέλουμε να πιστεύουμε ότι πραγματικά θα γίνει!
Πιστεύετε ότι το Better Love θα είναι η συμμετοχή που θα φέρει στην Ελλάδα και πάλι μια θέση στην δεκάδα μετά από έξι χρόνια;
