Άρθρα

Eurovision 2024: Η Sertab Erener θα εμφανιστεί ως καλεσμένη!

Η Sertab Erener, σε συναυλία που διοργάνωσε στην Κωνσταντινούπολη, ερμήνευσε ποικίλες επιτυχίες της, μεταξύ άλλων και το τραγούδι που της χάρισε τη νίκη στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision το 2003, το “Everyway That I Can“. Έπειτα, αποκάλυψε πως πρόκειται να βρεθεί στη σκηνή του φετινού Διαγωνισμού στο Μάλμε, όπου και θα ερμηνεύσει το νικητήριο τραγούδι της, συνοδευόμενη από μια μεγάλη χορωδία.

Όπως σημειώνει και η ίδια η Sertab, ο σκοπός της είναι να ενώσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους σε μια πολυπληθή χορωδία, στην οποία ο καθένας θα μπορέσει να συμμετάσχει από το σπίτι του και το αποτέλεσμα θα προβληθεί σε μια LED οθόνη. Βέβαια, άλλοι τρεις καλλιτέχνες θα βρεθούν επίσης στο Μάλμε, οι οποίοι θα ανακοινωθούν εν ευθέτω χρόνο, ενώ η Sertab θα εμφανιστεί τελευταία στη σκηνή.

Επιπλέον, η νικήτρια της Eurovision του 2003 φανέρωσε πως ετοιμάζει μια εκδοχή του “Everyway That I Can” σε μορφή μπαλάντας σε συνεργασία με την Sena Şener, την οποία αναμένεται να ακούσουμε το Μάιο.

Προς το παρόν απολαύστε το “Everyway That I Can” εδώ:

Ενδεχομένως η εμφάνιση της Sertab Erener στον επερχόμενο Διαγωνισμό να λειτουργεί ως οιωνός για μια πιθανή επιστροφή της Τουρκίας; Πείτε μας στα σχόλια!

Μείνετε συντονισμένοι στο EurovisionFun για όλες τις εξελίξεις! 

Άγιος Μαρίνος: Ακούστε το “Everyway that I can” από την Senhit!

Senhit που εκπροσωπεί τον Άγιο Μαρίνο στην Eurovision 2021, ανακοίνωσε τις προηγούμενες ημέρες ότι ξεκινά το #FreakyTripToRotterdam, ένα project στο οποίο θα παρουσιάζει ως video clip κάθε μήνα, μία παλαιότερη συμμετοχή της Eurovision. Το πρώτο βίντεο αυτής της προσπάθειας ήταν το Cheesecake του TEO, συμμετοχή της Λευκορωσίας στην Eurovision 2014, που είχε καταλάβει την 16η θέση.

Το #FreakyTripToRotterdam συνεχίζεται σε ανατολίτικους ρυθμούς με το Everyway that I can της Sertab Erener, που το 2003 πέτυχε την νίκη στην Eurovision της Ρίγας, με την Τουρκία.

Δείτε το εντυπωσιακό video clip παρακάτω:

Το βίντεο κλιπ αντικατοπτρίζει την εικόνα της δημοκρατίας και της ισότητας πίσω από την οποία κρύβεται η κοινωνία μας, όπου όλοι επιτρέπουμε πολύ συχνά σε άτομα που κάνουν διακρίσεις να περπατούν με το κεφάλι τους ψηλά! Ζούμε ένα Χόλιγουντ που κλαίει, δείχνοντας την ευπάθεια και τα ελαττώματα του. Το αμερικανικό όνειρο της Μέριλιν Μονρόε και της Μαντόνας, τα παραμύθια που μας είπαν ως παιδιά, η απογοήτευση του Hugh Hefner’s Playboy Mansion μας αποδεικνύουν τι ακριβώς είναι: δικτατορίες μιας τέλειας εικόνας για να ακολουθήσουμε.

Πως σας φαίνεται η εκδοχή του Everyway that I can από την Senhit;