Με σημαντικές ανακοινώσεις από την EBU, άνοιξε η εβδομάδα που διανύουμε. Ενάμιση μήνα μετά την ανακοίνωση της EBU πως ο 67ος Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision, δεν θα πραγματοποιηθεί σε ουκρανικό έδαφος, αλλά κατά πάσα πιθανότητα σε βρετανικό, ήρθε και η επιβεβαίωση πως το Ηνωμένο Βασίλειο θα είναι εκείνο που θα φιλοξενήσει τη Eurovision 2023.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση της EBU, το BBC θα διοργανώσει τον διαγωνισμό εκ μέρους της ουκρανικής κρατικής ραδιοτηλεόρασης, UA:PBC. Άμεσα, από την επόμενη εβδομάδα κιόλας, ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Γηραιάς Αλβιώνας, θα εκκινήσει τις διαδικασίες για την επιλογή της πόλης που θα φιλοξενήσει τον ερχόμενο Μάιο το μεγαλύτερο μουσικό πάρτι της Ευρώπης.
Παραδοσιακά, ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision διεξάγεται πάντα στη χώρα που κέρδισε την προηγούμενη χρονιά. Αλλά το 2023 δεν θα είναι η πρώτη φορά που μια νικήτρια χώρα δεν θα φιλοξενήσει τον Διαγωνισμό το επόμενο έτος.
Υπήρξαν έξι περιπτώσεις στο παρελθόν, στις οποίες ένα διαφορετικό έθνος ανέλαβε να φιλοξενήσει για σημαντικούς λόγους, τη διοργάνωση.
Ας ρίξουμε μια ματιά στις χρονιές, όπου η νικήτρια χώρα του προηγούμενου έτους δεν φιλοξένησε τον διαγωνισμό.
1957
Το 1956, η Ελβετία έγινε η πρώτη χώρα που όχι μόνο διοργάνωσε τον διαγωνισμό, αλλά τον κέρδισε κιόλας.
Μετά την νίκη της αείμνηστης Lys Assia, η χώρα προσκλήθηκε να διοργανώσει την Eurovision, για δεύτερη χρονιά, όμως αυτή αρνήθηκε.
Ο γερμανικός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός ARD, επιλέχθηκε για να οργανώσει την εκδήλωση, στην Φρανκφούρτη.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, κυκλοφορούσε η φήμη ότι το προνόμιο της διεξαγωγής του διαγωνισμού του 1957 δόθηκε στη Γερμανία, επειδή υποτίθεται είχε βγει δεύτερη το 1956.
Στην πραγματικότητα, όχι μόνο δεν είχαν δημοσιευθεί τα πλήρη αποτελέσματα του 1956, αλλά ο κανόνας που λέει ότι η νικήτρια χώρα του κάθε έτους διοργανώνει τον επόμενο δεν υπήρχε ακόμα. Την συγκεκριμένη περίοδο, είχε σχεδιαστεί κάθε συμμετέχουσα χώρα να διοργανώνει τον διαγωνισμό, με σειρά. Ωστόσο, καθώς περισσότερες χώρες επιθυμούσαν να συμμετάσχουν, αυτό κατέστη ανέφικτο.
1960
Το 1959, η Ολλανδία, κατακτάει τη δεύτερη νίκη της. Ωστόσο, ο διαγωνισμός του 1960 φιλοξενήθηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο, που είχε κατακτήσει τη δεύτερη θέση.
Αυτό οφείλεται στο ότι η Ολλανδία, αρνήθηκε να φιλοξενήσει ξανά τόσο σύντομα μετά τη νίκη της το 1957. Συγκεκριμένα, η χώρα επικαλέστηκε, οικονομικά προβλήματα.
1963
Μπορεί η Γαλλία, να κέρδισε την προηγούμενη χρονιά, τον διαγωνισμό, αλλά δεν κατάφερε να τον διοργανώσει το 1963, αφού δήλωσε οικονομικές δυσκολίες.
Έτσι, το βαρύ φορτίο έπεσε για άλλη μια χρονιά, στο Ηνωμένο Βασίλειο, που το 1962, είχε τερματίσει τέταρτο.
Μάλιστα, τη χρονιά αυτή, υπήρξαν και τα πρώτα προβλήματα στη ψηφοφορία, με λάθος στις ανακοινώσεις από τις ψήφους, των Μονακό και Νορβηγία.
1972
Το 1971, νικητής στην Eurovision, αναδείχθηκε το Μονακό. Το Ηνωμένο Βασίλειο, πάλι ήταν για εκεί για να σώσει την κατάσταση, τι και αν τερμάτισε τέταρτο την προηγούμενη χρονιά. Πόλη διοργάνωσης το Εδιμβούργο.
Ήταν η τέταρτη φορά που ο διαγωνισμός διεξήχθη στο Ηνωμένο Βασίλειο και η πρώτη (και ως τώρα μοναδική) φορά που έγινε σε χώρο, εκτός της Αγγλίας.
Τα ευτράπελα δεν έλλειπαν ούτε εδώ, καθώς κατά τη διάρκεια της εμφάνισης της συμμετοχής του Μονακό, η περσινή νικήτρια, προτίμησε να κοιτάει το ρόλοι της, παρά την εμφάνιση της χώρας της.
Μεγάλη νικήτρια, η δική μας Βίκυ Λέανδρος.
1974
Το 1973, το Λουξεμβούργο κέρδισε εντός έδρας τον διαγωνισμό. Η χώρα αρνήθηκε για οικονομικούς λόγους, να αναλάβει ξανά την διοργάνωση, με το Ηνωμένο Βασίλειο να είναι πάλι ο από μηχανής θεός. Την προηγούμενη χρονιά είχε έρθει τρίτο στην κατάταξη.
Το 1974 έχουμε και το ντεμπούτο της Ελλάδας στον διαγωνισμό με την Μαρινέλλα, αλλά και την πρώτη νίκη της Σουηδίας, με τους ABBA.
1980
Το 1979, το Ισραήλ, παίρνει το τρόπαιο εντός έδρας. Ωστόσο, το τηλεοπτικό δίκτυο της χώρας, αρνήθηκε να διοργανώσει το σόου για δεύτερη συνεχόμενη φορά, καθώς δεν μπορούσε να χρηματοδοτήσει άλλη διεθνή παραγωγή και η ισραηλινή κυβέρνηση απέρριψε το αίτημα για παράταση του προϋπολογισμού.
Επιπλέον, η χώρα δεν έλαβε ούτε μέρος στο διαγωνισμό, καθώς η ημερομηνία διεξαγωγής του συνέπιπτε, με την «Ημέρα Μνήμης για τους Πεσόντες Στρατιώτες των Πολέμων του Ισραήλ και τα Θύματα Δράσεων Τρομοκρατίας».
Από την άλλη η Ισπανία που ήρθε δεύτερη το προηγούμενο έτος αρνήθηκε να διοργανώσει τον διαγωνισμό, ενώ το ίδιο έπραξε και το Ηνωμένο Βασίλειο, που υπήρξε σανίδα σωτήριας πολλάκις, στο παρελθόν.
Τελικά, ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε στη Χάγη της Ολλανδίας, με έναν μικρό προϋπολογισμό και μια λιτή διοργάνωση.
2022
Η Ουκρανία κερδίζει με ψήφους ρεκόρ το τρόπαιο, μέσα στο Τορίνο. Ωστόσο, λόγω της της ρωσικής εισβολής στη χώρα τον Φεβρουάριο, αλλά και της επικινδυνότητας που επικρατεί στη χώρα της Ανατολής, το Ηνωμένο Βασίλειο, που τερμάτισε δεύτερο στην βαθμολογικό πίνακα, επιλέχθηκε να σώσει την κατάσταση.
Αυτή θα είναι η ένατη φορά, που ο διαγωνισμός θα φιλοξενηθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο, με όλες τις πόλεις της χώρας, να διεκδικούν με πάθος, την διοργάνωση.
Οι ακόλουθες πόλεις επιβεβαίωσαν ότι έχουν ξεκινήσει οι εργασίες για τις προτάσεις τους:
- Αμπερντίν
- Μπέρμιγχαμ
- Μπρίστολ
- Γλασκώβη
- Λίβερπουλ
Ενώ οι ακόλουθες πόλεις έχουν ήδη δηλώσει την πρόθεσή τους να υποβάλουν τις δικές τους προτάσεις:
- Μπέλφαστ
- Μπράιτον
- Κάρντιφ
- Λιντς
- Λονδίνο
- Μάντσεστερ
- Νιούκαστλ
- Σέφιλντ
- Σάντερλαντ
- Γουλβερχάμπτον
Μείνετε συντονισμένοι για όλα τα νέα που αφορούν στην Eurovision!
